Έγραψα κι έσβησα πολλές φορές τις λέξεις που προσπάθησα να ταιριάξω για να αποτυπώσω όλα αυτά τα συναισθήματα που γεννήθηκαν χθες μέσα μου και ακόμα προσπαθώ να τιθασεύσω.
Είδα το οπτικοακουστικό υλικό με ήχο μόνο μια φορά γιατί η φωνή αυτού του ανθρώπου που ομολογεί ότι πονάει στοίχειωσε για πάντα τη σκέψη μου. Ο τρόπος που αποτυπώθηκε αυτή η ωμή βία μέσα σε λίγα λεπτά μου προκάλεσε μια τεράστια απέχθεια για την εξέλιξη του ανθρώπου.
Αν μπορούσα να αφαιρέσω τα ρούχα θα έβλεπα έναν δυνατό άνθρωπο να χτυπάει έναν αδύναμο. Το ότι ο ένας από τους δύο έχει μια επαγγελματική ιδιότητα που θα έπρεπε να είναι ταυτισμένη με την προστασία του πολίτη μου προκαλεί μεγαλύτερη απέχθεια.
Αυτές είναι οι επιπτώσεις μιας σαθρής κοινωνίας που έχει περάσει πια στο στάδιο της σηψαιμίας.Δεν ξέρω γιατί επιμένουμε να μένουμε στις ιδιότητες των δύο ανθρώπων, δεν ξέρω γιατί μας απασχολεί τόσο η ιδεολογική τους καταγωγή και δεν εστιάζουμε στην ωμή βία που παρακαλουθήσαμε από το σαλόνι μας για, άλλη μια φορά στο δελτίο ειδήσεων.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καιρό τώρα παίζουν το δικό τους ρόλο σε όλα αυτά τα κοινωνικά δίπολα. Έχουν σταματήσει σίγουρα να μεταδίδουν ορθές πληροφορίες εδώ και αρκετό καιρό, υπηρετούν άλλα συμφέροντα και σαφώς φέρουν μεγάλη ευθύνη για όλες αυτές τις σκηνές βίας που συχνά βλέπουμε. Αυτό συμβαίνει γιατί λασπολογουν έντονα συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες έχοντας πάντα ως κίνητρο βέβαια να τις οδηγήσουν στο περιθώριο και να σκεπάσουν το πρόβλημα κάτω από το μεγάλο χαλί... Τόσα πια κρύβουμε κάτω από το χαλί που νομίζω πως δεν έχουμε πλέον καθαρό οπτικό πεδίο αλλά βλέπουμε όσα περισσεύουν δεξιά και αριστερά από τον όγκο όσων κρύβουμε.
Μια κοινωνία καταπιεσμενη και φοβισμένη περίπου ένα χρόνο τώρα, με τον φόβο της πανδημίας να ίπταται πάνω από το κεφάλι της αλλά και με την οικονομική κατάρρευση να δημιουργεί ένα σύμπλεγμα χεοροτερων φόβων, ο πολίτης αυτής της χώρας φυτοζωεί, την ίδια ώρα που κάποιοι ενοχοποιούν όλη μέρα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ακόμα και τον απλό περίπατο σε ένα πάρκο, σε μια θάλασσα ή στην πλατεία.
Περισσότερο από ποτέ ο άνθρωπος μοιάζει με θηρίο κλεισμένο στο κλουβί, ανά τακτά χρονικά διαστήματα περνάει ο υπεύθυνος του τσίρκου και του γεμίζει το δοχείο του με φαγητό και νερό, του ανοίγει την πόρτα για να κάνει μια βόλτα και μέχρι τις 21:00 έχει μπεί ξανά στο κλουβί του, για να ταίσουν το πνεύμα του τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με ένα σωρό ανακριβή στοιχεία που στόχο έχουν από την μία να τον φοβίσουν ακόμα περισσότερο και από την άλλη φυσικά να τον οδηγήσουν στην εξάντληση της υπομονής του.
Βαριά ψυχικά τραυματισμένη θα βγει η κοινωνία μας από το σύνολο των εγκλεισμών, η κριτική της σκέψη θα έχει βυθιστεί για πάντα μέσα στις ακριβές οθόνες που έχουν γίνει προέκταση της παλάμης της και όλοι οι πολίτες θα έχουν γίνει επιτέλους η μάζα που θα άγεται και θα φέρεται.
Πόνεσα μαζί με τον πολίτη που δέχθηκε εχθές αυτή την επίθεση. Πόνεσα και σήμερα που βγήκαν οι τρανοί και έδωσαν το όνομα του και φρόντισαν να μας ενημερώσουν για το καλό του τόπου πάντα πως ο πολίτης είναι μέλος κάποιου κινήματος. Θέλουν να ενοχοποιήσουν κάθε δράση που πιθανώς επιθυμεί να έχει ένας άνθρωπος αν δεν είναι μέσα στις επιτρομένες δράσεις. Αν δηλαδή κάποιος σκέφτεται τον συνάνθρωπο, έχει την ανάγκη να είναι ενεργός πολίτης, έχει κριτική σκέψη απέναντι σε ότι του σερβίρουν είναι ένοχος. Αν πάλι έχει αποφασίσει να γίνεται καταδότης χωρίς κουκούλα, να στοχοποιεί κατά καιρούς τη νεολαία που αδυνατεί να βρεί εργασία, όχι γιατί υπάρχει ανεργία αλλά γιατί δεν στέλνει βιογραφικά, αν φοράει κουστούμι και πίνει το ποτάκι του στα καλύτερα στέκια της, πρωτεύουσας είναι αθώος και φυσικά προάγει το καλό του τόπου.
Δύσκολοι καιροί για καθαρά μυαλά, δύσκολοι καιροί για ηγέτες που έχουν όραμα. Η εποχή μας δυστυχώς είναι για, όσους έχουν κίβδηλο λόγο, φοράνε τα καθώς πρέπει και μας κουνάνε το δάχτυλο εκ του ασφαλούς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου