Είσαι έτοιμος να υποδεχθείς την Άνοιξη;

Κάνε μια παύση στην τρεχαλα του καθημερινού τρεξίματος, κλείσε τα μάτια και προσπάθησε να αφουγκραστείς την φύση που εργάζεται για τον ερχομό της Άνοιξης. Μην την υποτιμάς την άνοιξη... Μύρισε τη γύρη στον κρύο αέρα, άκου πως την καρτερουν τα πουλιά που της τραγουδάνε από τα κλαδιά των δέντρων. Κι αν είσαι τυχερός κι έχεις κοντά σου καμία αμυγδαλιά, σίγουρα θα έχεις θαυμάσει τα άνθη της. Κι αν πας καμία εκδρομή λίγο πιο έξω από το αστικό κέντρο θα έχεις παρατηρήσει σίγουρα ότι ανάμεσα στις άγριες πρασινάδες της φύσης έχουν αρχίσει να γεννιούνται δειλά-δειλά οι πρώτες μαργαρίτες!

Εσύ όμως είσαι έτοιμος να υποδεχθείς τον ερχομό της Άνοιξης; Άνοιξες τα παράθυρα σου; Όχι δεν λέω για τα παράθυρα της εστίας σου, λέω για τα παράθυρα της ύπαρξης σου. Έχεις ανοιχτά μάτια, ανοιχτά αυτιά, ανοιχτό μυαλό, ανοιχτή καρδιά; Τι δεν ήξερες ότι έχουμε κι εμείς παράθυρα;

Κι αν τα άνοιξες είσαι έτοιμος να αφουγκραστείς τα μηνύματα που λαμβάνεις; Μην βιαστείς να απαντήσεις... Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε να γίνονται όλα βεβιασμένα. Η ζωή θέλει και να χαλαρώνεις τους ρυθμούς για να μπορέσεις να την απολαύσεις... Θέλει να αφήνεις και τα ζιζάνια να εισβάλουν από τα παράθυρα σου, όχι για να μολύνουν την ύπαρξη σου, μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν ένα γαϊτανάκι σκέψεων. 

Διανύουμε μια εποχή λίγο "γκρίζα", χάσαμε το πρόγραμμα μας... Φτιάξαμε μια πιο σκληρή ρουτίνα κι έχουμε αρχίσει λίγο να μοιάζουμε με "ζώα που τα έκλεισαν στο κλουβί". Αγριεψαν ξαφνικά όλοι γύρω μας, ακόμα και στα κοινωνικά δίκτυα υπάρχει μια έντονη αποτύπωση επιθετικής συμπεριφοράς, λεκτικής βίας μάλλον για να είμαι ακριβής... Αναρωτιέμαι που σπατάλησαμε την αρετή της ευγένειας; Πως ξεθωριάζουμε με τόσο θράσος τις μέρες που περνάνε; Νιώθω καμία φορά πως μου χάρισαν έναν πίνακα ζωγραφικής (συμβολισμός για την ζωή που μου χάρισαν οι γονείς μου), με κάποιες πινελιές κι εγώ η ίδια ενίοτε τον καταστρέφω χωρίς να το κατανοώ...

Προσπαθώ να ετοιμάσω τον εαυτό μου για τον ερχομό της Άνοιξης, ανοίγω τα παράθυρα μου. Προσπαθώ να παρατηρώ τα σημαδια της φύσης, ταξιδεύω με τα αρώματα της που γεμίζουν το μέσα μου με νοσταλγία και φυτεύω στις γλάστρες μου μικρούς βολβούς με λουλούδια γιατί θέλω το μπαλκόνι μου να συμβάλλει στην προσπάθεια της φύσης. Το είχα υποσχεθεί άλλωστε στον εαυτό μου την περσινή άνοιξη μιας και τα λουλούδια με τις μυρωδιές τους ήταν η παρέα μου μέχρι να βγούμε ξανά στους δρόμους!